| Merkez Bankası Döviz Kuru | |||
| ALIŞ | SATIŞ | ||
| USD | 42,3606 | 42,4369 | |
| EURO | 49,3699 | 49,4588 | |
| Bugün: | 41 |
| Dün: | 14 |
| Toplam: | 1375 |

Yaylacılar Köyü’nde bulunan taş değirmen, bölgenin geleneksel tarım-kır yaşamının; tarımsal üretim, toplumsal dayanışma ve teknik zanaatkârlık geleneğinin somut bir örneğidir. Doğu Karadeniz Kültür Envanteri ve yerel kaynaklarda yapı kültürel nitelikli bir taş yapı olarak kayda geçirilmiştir.
Değirmen, Yaylacılar Köyü içinde yer alır; yapının yerel kaynaklara göre 20. yüzyılın ortalarına tarihlenen bir onarımdan veya yeniden yapımından izler taşıdığı; giriş kapısı üstünde tarih/ibare bulunduğu kayıtlıdır. (Kaydında 1958 tarihine dair bir ibare görülmüştür.)
Köyün iklimi, çay ve farklı tarım ürünleriyle geçinen kırsal nüfusun geleneksel olarak bu tür değirmenleri kullandığı bir coğrafyadır; değirmen hem yerel ekonominin parçası hem de sosyal yaşamın mekânlarından biridir.
Malzeme ve yapı tekniği: Yapı kesme taş malzemeden inşa edilmiştir; taş işçiliği dikkati çeker. Duvarlar sağlam taş örme tekniğiyle yapılmıştır.
Plan: Dikdörtgen planlı bir yapı olarak kaydedilmiştir.
Çatı: Beşik çatı (çatı örtüsü iki eğimli formda) biçimindedir ve çatı kaplamasında Marsilya (kiremit) tip kiremit kullanıldığı belirtilir.
Giriş/cephe: Giriş kapısının üzerinde bir tarih veya yazıt (kayda geçen örnekte “1958/2/10 Merozelkifkos” benzeri bir ibare) mevcuttur; bu, ya yapım/onarım tarihine ya da hayır sahibine işaret edebilir.
İç düzen: İç mekânda değirmen taşı (taş mil üzerinde dönen taş), ocak bölümü ve mekanik tertibatın izleri yer alır. Döşeme bölümlerinde kısmen beton uygulaması görülmektedir; bu, yapıdaki bazı yenileme/onarım müdahalelerinin işaretidir.
Mekanik izler: Değirmen mekanizmasının taşıyıcı ve öğütme parçalarına ilişkin eski taş işçiliği ve metal bağlantı elemanlarının fiziksel izleri mevcuttur.
Geleneksel su veya rüzgâr destekli değirmenler gibi, bu tür taş değirmenlerde tahıl (arpa, buğday vb.) öğütülürdü. Yerel bağlamda küçük çiftliklerin ve köy halkının un ihtiyacını karşılamada kullanılmış olması muhtemeldir.
İç mekânda bulunan değirmen taşı ve ocak, yapının aktif kullanım dönemi hakkında ipuçları verir; mekanik düzeneklerin türü (su çarkı, kayış-gidon tertibatı vb.) yerinde incelenerek kesinleştirilebilir.
Değirmen, köy topluluğunun ekonomik yaşamının yanı sıra sosyal buluşma ve yardımlaşma noktalarından biridir. Eskiden öğütme günü ve değirmen etrafında adeta bir sosyal ritüel söz konusuydu.
Yapı, yerel mimari örüntülerini ve taş işçiliğini belgeleyen bir kültürel miras unsurudur; bölgenin somut kültürel mirasının korunması açısından değerlidir.